کد مطلب:46941 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:16

گنجینه پرسمان » قرآن

آيا در قرآن كريم لغات و اصطلاحاتي كه ريشه فارسي داشته باشد، به كار رفته است؟ اگر هست، تعداد آنها چقدر است؟ در صورت وجود چنين لغاتي حداقل بيست واژه را بيان نماييد.

عدهاي از محققان اعم از قرآن شناسان و لغويان قديم منكر اشتمال قرآن بر لغات غير عربي بودهاند. سيوطي در نوع سي و هشتم از اتقان و مقدمه المهذب، شافعي، طبري، ابوعبيده معمر بن مثني و قاضي ابوبكر باقلاني و ابن فارسي لغوي را طرفدار خالي بودن قرآن مجيد از لغات غير عربي معرفي ميكند. مبنا و مستند اينان، تصريح خداوند است. در قرآن كريم به اين كه قرآن به زبان عربي مبين است (يوسف، آيه 2؛ نحل، آيه 103؛ شعراء، آيه 195؛ فصلت، آيه 44) اشاره شده است.

اما مجوزان و قائلان به وجود لغات غير عربي در قرآن برآنند كه بودن چند فقره لغت غير عربي، قرآن را از صفت عربي نمياندازد. چنان كه قصيده و غزل فارسي با آن كه لغات عربي بسيار دارد، ولي اين واژگان عربي، آن را از فارسي بودن نميداندازد. چرا كه هيچ زباني از زبانهاي زنده و حتي مهجور جهان نيست كه در آن كم و بيش لغات دخيل از زبان ديگر وجود نداشته باشد.

سيوطي در كتاب المهذّب 140 واژه قرآني را معرب؛ يعني غير عربي الاصل كه سپس عربي شده، شمرده است.

فهرست كلمات فارسي در قرآن كريم:

اباريق، ابد، الأريكه، استبرق، اسوه، برزخ، برهان، تنور، جناح، جند، دين، رزق، روضه، زبانية، زرابي، زمهرير، زور، سجيل، سراب، سرابيل، سراج، سرادق، سرد، سرمد، سندس، شيء، صليب، صهر، ضنك، عبقري، عفريت، غمز غمزه، فردوس، فيل، قسورة، كأس، كافور، كنز كورت، مجوس، مرجان، مشك، نمارق، هاروت و ماروت، ورده، ورق، وزير و... .